عیوب قهوه سبز: عیب‌های مرتبط با کشت و گیاه
برشته‌کاران قهوه تخصصی از خوش‌بخت‌ترین متخصصان صنعت قهوه هستند. صبح‌به‌صبح قهوه‌هایی برمی‌رسند با طعم‌یادهای میوه‌ای، ادویه‌ای، گلی، مرکباتی و شکلاتی. تن‌واری قهوه‌های‌شان گاه به ابریشمی می‌زند و گاه به مخملی. پروفایل برشته‌کاری را طوری طراحی می‌کنند تا اسیدیته‌ی میوه‌های استوایی و تلخی-شیرینی قندهای قهوه‌ای‌شده را در فنجان به‌دست دهند. روی میز قهوه‌آزماییِ قهوههای تخصصی، حتا در دانه‌های میان‌مایه دست‌کم نشانه‌ای از طعم‌یادی مثبت مانند شکلات به کام می‌آید. آن‌هایی که از ایستگاه قهوه تخصصی، همراه جریان صنعت قهوه شده‌اند، به‌ندرت سروکارشان با قهوههای معیوب و بدکیفیت می‌افتد. هیتر پری¹ قهرمان دو دوره مسابقات ملی باریستای آمریکا می‌گوید تا مدت‌ها هیچ قهوه‌ای آلوده به عیوب قهوه سبز امتحان نکرده و نمی‌دانسته اگر یکی از این عیب‌ها در فنجانی سر میز قهوه‌آزمایی یا در رقابت‌های بین‌المللی قهوه‌آزمایی وجود می‌داشت، چطور باید آن‌را تشخیص می‌داده است.
عیوب قهوه سبز به هر روی غیرقابل اجتناب‌اند و بر گردن تمام برشته‌کاران و قهوه‌آزمایان است که آنها را بشناسند، شکل ظاهری و نیز تاثیر طعمی هرکدام را در فنجان تشخیص دهند، بدانند عامل ایجاد آنها چیست و چطور از بروزشان باید جلو گرفت.
در سری مقالات «عیوب² قهوه سبز» از درس‌نامه قهوه سبز که با حمایت قهوه توبک (بازرگانی موثق) در آیکافی تهیه شده، نگاهی خواهیم انداخت به انواع عیب‌های قهوه سبز، شکل ظاهری و طعم‌شان و همچنین راه‌های جلوگیری از آنها. در نخستین مقاله ابتدا روش‌های دسته‌بندی عیوب قهوه سبز را توضیح داده و به عیب‌های مرتبط با گیاه و کشاورزی خواهیم پرداخت. یادداشت پیش رو برگردان آزاد بخشی از مقاله‌ای‌ست با عنوان «شناسایی عیوب [قهوه سبز]» که در شماره‌ی ژانویه و فوریه ۲۰۰۸ روست مگزین به قلم اندی تریندل مرش³ منتشر شده و با ترجمه‌ی صفا هراتیان منتشر می‌شود ادامه ی مطلب را در پیج زیر دنبال کنبد
